Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

Η ΒΟΥΛΗ Ή Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ «ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ» ΤΟΥΣ

Η βουλή, ως τυπικός μηχανισμός  επικύρωσης των αποφάσεων των τροϊκανών, είναι μια πραγματικότητα. Πώς αντικρύζεται η νέα αυτή πραγματικότητα από τους βουλευτές;
Θρήνος
Ο Πρόεδρος της Βουλής Γ. Ομήρου,  σε  άρθρο του στην εφημερίδα «Ο φιλελεύθερος» (15/9/2013) με τίτλο «Η συμμόρφωση «προς τας υποδείξεις», «θρηνεί» γιατί μετά το μνημόνιο και την παρουσία των τροϊκανών «το σύνταγμα, ως ο υπέρτατος νόμος του κράτους, καταργείται και αντικαθίσταται με την υπέρτατη εξουσία της Τρόικας», «της δουλικής» και «της απόλυτης υποταγής στον δεσποτισμό της Τρόικας».
Ύμνος
Ενώ ο Πρόεδρος της Βουλής «θρηνεί», ένας βουλευτής – ο Γ. Μαυρίδης του ΔΗΣΥ- πανηγυρίζει. Σε άρθρο του στην εφημερίδα «Ο φιλελεύθερος» (22/9/2013) με τίτλο «Η Τρόικα «κτυπά» τη φοροδιαφυγή», αναφέρει:
«Η Τρόικα απαιτεί από τις κυπριακές Αρχές όπως πάρει σκληρά και αποτελεσματικά μέτρα για την πάταξη της φοροδιαφυγής, όπως η ποινικοποίηση της φοροδιαφυγής, η προσωπική ευθύνη διευθυντών των εταιρειών που φοροδιαφεύγουν, η ενοποίηση του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων με την Υπηρέσια ΦΠΑ, η παγοποίηση περιουσιακών στοχιείων και τραπεζικών λογαριασμών των φοροφυγάδων και πολλά άλλα. Τα μέτρα αυτά δεν θα μπορούσαν ποτέ να περάσουν χωρίς την παρέμβαση της Τρόικας. Η κυπριακή Βουλή θα κληθεί σύντομα να ψηφίσει τα σχετικά νομοσχέδια και αν δεν το πράξει, τότε δεν θα πάρουμε την επόμενη δόση.’Αρα, μάλλον τα νομοσχέδια θα περάσουν χωρίς πρόβλημα».
Και πάλι θρήνος
Ο βουλευτής του ΔΗΣΥ Α. Θεμιστοκλέους σε άρθρο του στην εφημεριδα «Σημερινή»(21/11/2013) επισημαίνει την υποδούλωση: «μας οδήγησαν σε μια νέα μεταλλαγμένη δουλεία, που εν πολλοίς είναι κατά πολύ χειρότερη από την αλήστου μνήμης κλασική δουλεία».
Συμπέρασμα
Είτε υμνούν είτε θρηνούν η ουσία δεν αλλάζει: η βουλή δεν υπάρχει με βάση το σύνταγμα και πως με την ψήφο της  αυτοκαταργήθηκε. Και οι ίδιοι είναι ένοχοι πολιτικού εγκλήματος γιατί ορκίστηκαν πίστη και υπακοή στο σύνταγμα και συνήργησαν στην παραβίασή του ενεργώντας ως πολιτικοί πραξικοπηματίες.
Η ουσία είναι πως η βουλή ως εν δυνάμει θεσμός που εκπροσωπεί το κοινωνικό συμφέρον έχει καταργηθεί με απόφαση των ίδιων των βουλευτών. Οι βουλευτές αντί να εκπροσωπούν την κοινωνία, εκπροσωπούν και υλοποιούν τα σχέδια ξένων, δηλαδή των τροϊκάνων. Ή, η βουλή, όπως και το πολιτικό σύστημα, έχουν καταρρεύσει.
Κανένας από του 56 βουλευτές δεν διανοήθηκε να παραιτηθεί γιατί παραβιάστηκε ο όρκος του ή γιατί η συνείδησή του δεν του επιτρέπει να είναι εθελόδουλος!
Και ο ρόλος του πολίτη
Τώρα που τα κόμματα, η βουλή, η κυβέρνηση, οι θεσμοί του κράτους υπηρετούν τα συμφέροντα των ξένων, η κοινωνία ουσιαστικά αδυνατεί να επηρεάσει καθ΄οιονδήποτε τρόπο τη λήψη των αποφάσεων, ώστε να προασπίσει και το δικό της συμφέρον. Το κόμμα, η κρατικοδίαιτη συντεχνία, τα κρατικοδίαιτα ΜΜΕ ελέγχονται πλήρως από ξένους.  

Επομένως, το πιο σημαντικό είναι ο πολίτης να συνειδητοποιήσει τη νέα πραγματικότητα και στη συνέχεια να αναλάβει δράση. Αυτή είναι η μοναδική ελπίδα και η μοναδική διέξοδος.

Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ ΚΥΠΡΙΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ

Η ΘΕΩΡΙΑ
Σε περίοδο οικονομικής  κρίσης η επανεξέταση των επιδομάτων που παραχωρούνται από το κράτος  είναι μια αυτονόητη ενέργεια. Ή «η στόχευση και ο εξορθολογισμός των επιδόματων» γι αυτούς «που τα έχουν ανάγκη» - όπως αναφέρει και η Υπουργός Εργασίας -σίγουρα αποτελεί θεμιτό στόχο.
Αυτή η θεωρητική προσέγγιση  αν χρησιμοποιηθεί ως αρχή σίγουρα θα έχει θετικά αποτέλέσματα.
Η ΠΡΑΞΗ
Στην πράξη η κυβέρνηση χρησιμοποίησε την πιο πάνω θεωρία
-για να περικόψει επιδόματα που παραχωρούνταν από το Υπουργείο Εργασίας και σε ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, δηλαδή σε άτομα που είχαν πραγματικά ανάγκη.
-για να περικόψει/καταργήσει επιδόματα σε χαμηλόμισθους κυρίως δημοσίους υπαλλήλους.
Μόνιμη δικαιολογία είναι η λιτότητα, οι περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες του κράτους.
Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ
Είναι πρωτάκουστο να περικόπτεις/καταργείς επιδόματα λόγω οικονομικής κρίσης, αλλά επιλεκτικά, μόνο για τους «κάτω».
Και είναι ακόμα πιο εξωφρενικό, αυτός που αποφασίζει τις περικοπές να εξαιρεί τον εαυτό του.Άρα, προβάλλει  κάποια αρχή, αλλά εννοείται πως ισχύει μόνο για τους άλλους. Άλλα λέει και άλλα πράττει για να εξυπηρετήσει το δικό του συμφέρον.
Χαρακτηριστική περίπτωση κοινωνικής αναλγησίας είναι οι Κύπριοι πολιτικοί που, ενώ ευθύνονται γαι την οικονομική καταστροφή, εννοούν ότι η περικοπή/κατάργηση επιδομάτων δεν τους αφορά.
Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΝΑΛΓΗΣΙΑΣ
 Ογδόντα τρεις (83) πολιτικοί, με βάση τον προϋπολογισμό του 2013, καρπώνονται τα ακόλουθα επιδόματα, ως συμπλήρωμα του βασικού τους μισθού καθώς και άλλων συμπληρωματικών ωφελημάτων τους:
 Παραστάσεως                       €1.782.364
(56 βουλευτές, 3 αντιπρ.θρ.ομαδ.,Πρόεδροςτης Δημ.,11 υπουργοί,4 προεδρικό,2 βουλή)
Οδοιπορικών                            €475.868
(55 βουλευτές)
Γραμματειακών  υπηρεσιών €713.512
(55 βουλευτές και 3 αντιπρόσωποι θρησκευτικών ομάδων προς €12.301,93)
Πρώην αξιωματούχων (Προέδρων Δημοκρατίας και Βουλής) για γραμματέα και αυτοκίνητο με οδηγό        (6)   €283.000   
ΣΥΝΟΛΟ       (83 άτομα)       € 3.254.144
Κατά Μ.Ο. ο κάθε  πολιτικός παίρνει ανορθολογικά και αστόχευτα επίδομα 39.206 ευρώ ετησίως ως συμπλήρωμα  των βασικών του απολαβών!!! Ογδόντα τρία άτομα χωρίς να «τα έχουν ανάγκη», εισπράττουν επίδομα που ένας νέος ούτε ως βασικό μισθό δεν μπορεί να ονειρευτεί.
Αυτό είναι εξώφθαλμα λεηλασία του δημόσιου ταμείου και των πολιτών.
Αυτό είναι εξώφθαλμα κοινωνική αναλγησία αδίστακτων  ατόμων.
Αυτό είναι εμπαιγμός σε βάρος της κοινωνίας με πιστοποιητικό άμετρης υποκρισίας των πολιτικών.
Αυτό είναι ένα πολιτικό έγκλημα.
Ο ΣΤΟΧΟΣ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ
Είναι ολοφάνερο και στον πλέον δύσπιστο ότι η λεγόμενη «κρίση» έχει στη αντίληψή τους μια διάσταση: τα κεκτημένα τους δεν τα απεμπολούν ή τον πλούτο και τα προνόμια που απολάμβαναν οι πολιτικοί και τα κόμματα θα συνεχίσουν να τα απολαμβάνουν ή η κρίση δεν τους αφορά , ενώ η ουσία της κρίσης γι αυτούς είναι η φτωχοποίηση των «κάτω», η καταστροφή των μελών της κυπριακής κοινωνίας, το σπρώξιμο στην αβεβαιότητα και στη δυστυχία. ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
Ονειρεύονται έναν κόσμο για τους λίγους και εκλεκτούς, γι αυτό ακριβώς επιχειρούν να εξοντώσουν τους πολλούς. Είναι αδίστακτοι και επικίνδυνοι.
ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ; Να μην αφήσουμε το δικό τους «όνειρο» να γίνει πραγματικότητα. Ας δημιουργήσουμε και μεις το δικό μας «όνειρο», το δικό τους «εφιάλτη».
ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΑ «ΟΝΕΙΡΑ» ΤΟΥΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΦΤΕΡΟ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ. ΑΣ ΔΡΑΣΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ, ΟΧΙ ΑΥΡΙΟ.


Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013

ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Ο ΦΟΡΟΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ

Στον προϋπολόγισμο του 2013 και μέσα στην οικονομική κρίση που βίωνε η κυπριακή κοινωνία, η τότε «φιλολαϊκή» κυβέρνηση Χριστόφια πρότεινε - και φυσικά η κομματική βουλή αποδέχτηκε με χαρά - την αύξηση της κρατικής  χορηγίας προς τους εαυτούς τους κατά 2.7 εκατομμύρια! Η κυβέρνηση Αναστασιάδη συνεχίζει το κομματικό φαγοπότι και στον προϋπολόγισμο του 2014, στα πλαίσια της προσπάθειάς της να σώσει τον τόπο!
ΤΟ ΥΨΟΣ ΤΗΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗΣ ΛΕΗΛΑΣΙΑΣ
Χορηγίες προς τα κόμματα και τις εξαρτημένες οργανώσεις τους:
Χορηγία προς τα κόμματα                                              6.860.451
Χορηγία προς τις κομματικές νεολαίες                           314.640
Χορηγία προσκείμενων αγροτικών οργανώσεων      464.300       7.639.391

Έκτακτη χορηγία προς τα κόμματα  (προεδρικές, βουλευτικές, ευρωεκλογές, τοπικές εκλογές)                                                                               8.000.000 
ΣΥΝΟΛΟ                                                                           15.639.391
Τι δηλώνουν τα πιο πάνω;
Τα κόμματα έχουν την απαίτηση όχι μόνο να τα συντηρεί η κυπριακή κοινωνία, αλλά και να πληρώνει τα έξοδα για την εκλογή τους στα διάφορα αξιώματα!!!
Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΚΤΗΤΗ
Τα κόμματα αφού μονοπωλούν την εξουσία, θεωρούν δικό τους το κρατικό ταμείο και μπορούν να το εκμεταλλεύονται προς ίδιον όφελος και να ελέγχουν τη νομοθετική λειτουργία για κάλυψη της διαφθοράς τους και της διαπλοκής τους και έχουν επιβληθεί ως δυνάστες –κατακτητές της κυπριακής κοινωνίας. Σε αυτά τα πλαίσια στοχάζονται με κάθε σοβαρότητα ότι τα κόμματα δικαιούνται το ένα τοις χιλίοις των κρατικών εσόδων ή  οι πολίτες είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν κομματόσημο προς όφελος των αφεντάδων τους!
ΤΟ ΨΕΥΤΟΔΙΛΗΜΜΑ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ
Γιατί έβαλαν χέρι στο κρατικό ταμείο;
Για να μην εξαρτώνται – λένε – από τους ιδιώτες.
Το αποτέλεσμα: τα παίρνουν και από το κράτος , τα παίρνουν και από τους ιδιώτες!!!
Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΘΕΣΗ
Δε δικαιολογείται καμία χορηγία προς τα κόμματα είτε από το κράτος είτε από ιδιώτες. Το συμφέρον της κοινωνίας είναι οι ομάδες των συμπολιτών μας που επιθυμούν να προχωρούν στη σύσταση κομμάτων να αυτοσυντηρούνται, ώστε κάθε στιγμή να επιβεβαιώνεται η βούλησή τους να υπάρχουν ως πολιτικές ενώσεις και να μην εξαρτώνται από τρίτους.
Είναι και προκλητική και λεηλατική η απαίτηση των κομμάτων να εκμεταλλεύονται τους πολίτες, γιατί οι ίδιοι θέλουν να έχουν κόμμα. Τέτοιες εκμεταλλευτικές συμπεριφορές δηλώνουν δεσποτισμό και  θεωρούν ότι οι πολίτες είμαστε κτήματα-δούλοι τους για να πληρώνουμε το κομματόσημο ως φόρο υποτελείας προς τους αφέντες, ως αποδεικτικό στοιχείο της υποταγής μας.
Η δυναστική συμπεριφορά και η κοινωνική αναλγησία των κομμάτων στις μέρες μας είναι και αποτέλεσμα της δικής μας ανοχής, του δικού μας φόβου να δράσουμε, της δικής μας δουλοφροσύνης.
  ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑ= ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ= ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ

Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2013

Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ

Από το Μάρτιο του 2013 έχουν περάσει σχεδόν οκτώ μήνες. Στο διάστημα των οκτώ μηνών οι πολιτικοί και τα κόμματα με μια φωνή διατυμπάνιζαν μεγαλοφώνως και υποκριτικά αυτό που ήθελε να πει ο κάθε πολίτης: να τιμωρηθούν οι ένοχοι για την οικονομική καταστροφή.
Ποιοι ήταν οι ένοχοι;
Ήταν γνωστοί και είχαν όνομα: οι πολιτικοί, τα κόμματα και άλλα θεσμικά όργανα. Αυτούς εμπιστεύθηκε ο πολίτης και αυτοί με τις πράξεις ή παραλείψεις τους τον οδήγησαν στην οικονομική καταστροφή.
Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΕΝΟΧΗΣ
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ  σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ο φιλελεύθερος» στις 26/5/2013 δήλωσε:
«Υπάρχει και το δεύτερο κομμάτι που είναι οι κυπριακές ευθύνες οι οποίες χωρίζονται σε τέσσερις κατηγορίες:χρηματοπιστωτικό σύστημα-κατά καιρούς Κυβερνήσεις-Βουλές –λανθασμένα μέτρα ή πολιτικές».
Ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ Α. Νεοφύτου δήλωσε στις 8/8/2013 στην εφημερίδα «Ο φιλελεύθερος»:
«Δικαίως αποδίδεται ευθύνη σε πολιτικούς, συγκεκριμένους τραπεζίτες, επιχειρηματίες ανάπτυξης γης κ.ο.κ. για την κατάσταση της οικονομίας».
Σε συνέντευξή του στη εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος» στις 12/5/2013 ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ  Μ. Κάρογιαν λέει πολλά.Στην ερώτηση: «Θα λέγατε ένα meaculpa στην κοινή γνώμη για όσα έχουν γίνει και έχουν φέρει τα πάνω-κάτω στον τόπο μας;»,  η απάντηση ήταν η αναμενόμενη: «Το  mea culpa οφείλει να το πει όλο το πολιτικό σύστημα».
Αλλά και ο πρώην Γενικός Εισαγγελέας Π. Κληρίδης σε δηλώσεις του στο ΡΙΚ στις 26/6/2013 υποστήριξε: «Ευθύνονται τα Δ.Σ. των τραπεζών και οι εποπτικές αρχές, δηλαδή η διοίκηση της Κεντρικής Τραπέζας και οι Κυβερνήσεις έχουν την ευθύνη τους και η Βουλή. Όταν λέμε ότι έλειπε 1 δις κάθε χρόνο από τον προϋπολογισμό, ποιοι τον ψήφιζαν, δεν είναι η Βουλή; Κανείς δεν διερωτήθηκε πώς θα αναπληρωθεί το περσινό 1 δις που λείπει ώστε να πάμε στο επόμενο».
Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ
Οι ένοχοι ήταν γνωστοί σε όλους από την πρώτη στιγμή. Και οι ένοχοι πολιτικοί εγκληματίες επιδόθηκαν σε έναν ανταγωνισμό ανεύρεσης ενόχων με ένα και μονο σκοπό, να αυτοαθωωθούν. Στενοί συνεργάτες τους στην εξαπάτηση ήταν ΜΜΕ, διάφοροι ειδικοί φερέφωνά τους και άλλοι εξαρτημένοι τους.
Σε αυτά τα πλαίσια, σύστησαν πληθώρα ερευνητικών επιτροπών που συνεχίζουν απτόητες το έργο τους μέχρι σήμερα με δήθεν σκοπό την ανεύρεση των ενόχων. Οι ένοχοι ψάχνουν ανύπαρκτους ενόχους για να ξεγελάσουν την κοινωνία κερδίζοντας χρόνο, μέχρι νέα γεγονότα κα καλύψουν τα παλιά.
Σε αυτά τα πλαίσια επιδίδονταν οι ένοχοι σε εικονικές διαμάχες αποπροσανατολισμού της κοινωνίας με πρωταγωνιστές την κυβέρνηση, το ΑΚΕΛ και το ΔΗΣΥ. Σε αυτά τα πλαίσια ανέσυραν σκάνδαλα για να συσκοτίσουν. Σε αυτά τα πλαίσια κατηγορούσαν και αθώωναν στα ΜΜΕ μη πολιτικά πρόσωπα προκειμένου να στρέψουν την προσοχή της κοινωνίας οπουδήποτε αλλού, εκτός από τους πραγματικούς ενόχους.
Η ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΛΗΞΗΣ ΤΗΣ ΚΩΜΩΔΙΑΣ
Αυτή τη φαρσοκωμωδία που έστησαν οι αδίστακτοι πολιτικοί και τα κόμματα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έκρινε ότι ωρίμασαν οι συνθήκες –δηλαδή η προπαγάνδα ήταν αποτελεσματική – για να κηρύξει με επισημότητα τη λήξη της.
Σε συνέντευξή του στις 17/10/2013 (SIGMALIVE) διακήρυξε: «δεν νομίζω να ωφελεί η παρελθοντολογία ή η προσπάθεια να αποδίδονται ευθύνες»!!! Με μια μονοκονδυλιά παράγραψε το πολιτικό έγκλημα σε βάρος της κυπριακής κοινωνίας και αθώωσε όλους τα πολιτικούς. Η διαδικασία εξαπάτησης ολοκληρώθηκε και τοποθετήθηκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας ως αδιάψευστη απόδειξη της κατάντιας των πολιτικών και της αφέλειας της κυπριακής κοινωνίας.
ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ, ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΚΑΙ Η ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΦΥΛ ΑΚΗ.