Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

ΣΚΑΝΔΑΛΟ:ΑΥΞΗΣΑΝ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΧΟΡΗΓΙΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΑΠΟ €4.1 ΣΕ €6.8 ΕΚ.!

Κομματική λεηλασία του προϋπολογισμού του 2013
Σοκ με το «κούρεμα» καταθέσεων, σωτηριακά κηρύγματα, αλλά οι κύριοι βουλευτές βρήκαν χρόνο και συμφώνησαν και τροποποίησαν τον προϋπολογισμό του 2013 στα μουλωχτά: αύξησαν την κρατική χορηγία προς τα κόμματα από 4.1 εκ. το 2012 σε 6.8 εκ. το 2013!
Και είναι μόνο αυτά;
Όχι. Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2013 παραχωρούνται:
Χορηγία προς τα κόμματα                                                       6.860.451
Χορηγία προς τις κομματικές νεολαίες                                    314.640
Χορηγία προσκείμενων αγροτικών οργανώσεων               464.300       7.639.391
Γιατί 7.6 εκ. ευρώ; Γιατί τα κόμματα θεωρούν ότι είναι ορθό και δίκαιο να εισπράττουν το ένα τοις χιλίοις από τα κρατικά έσοδα!!! 
Και ενώ το 2006 η κρατική χορηγία προς τα κόμματα ανερχόταν σε 1.5 εκ. λίρες, το 2007 την αύξησαν κατά 1.1 εκ. λίρες , συνολικά σε 2.6 εκ. λίρες ή 4.4 εκ. ευρώ. Τώρα, το 2013, εν μέσω οικονομικής κρίσης, αύξησαν τη χορηγία κατά 2.7 εκ. ευρώ ανερχόμενη στα 7.1 εκ.. Και μάλιστα χωρίς κανένα απολύτως έλεγχο!
Αυτά για όσους διερωτούνται ποιοι χρεοκόπησαν το κράτος.
Και είναι μόνο αυτά;
Όχι. Υπάρχει και η έκτακτη χορηγία από το κρατικό ταμείο προς τα κόμματα κάθε φορά που γίνονται εκλογές(προεδρικές, βουλευτικές, ευρωεκλογές, τοπικές)  και άλλες έκτακτες χορηγίες που συμποσούνται σε άλλα 8 εκ. ευρώ                                                                                    
ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ                                         15.639.391  
Και επιπλέον εισπράττουν και τις περίφημες μίζες μέσω της διαπλοκής με το ιδιωτικό κεφάλαιο! Και επιπλέον, εισπράττουν και ιδιωτικές «δωρεές», δηλαδή χάριν φιλανθρωπίας των δωρητών!!! Ξέχωρα εννοείται οι παχυλοί μισθοί, εφάπαξ και συντάξεις!!!
Τι σημαίνει αυτή η πράξη των βουλευτών και των κομμάτων;
Είναι κατεξοχήν πράξη διαφθοράς εφόσον οι βουλευτές ιδιοποιήθηκαν την πολιτική λειτουργία για αποκόμιση οικονομικού οφέλους. Ή, καταχράστηκαν την εξουσία τους για ίδιον όφελος. Θεωρούν, δηλαδή, ότι το δημόσιο ταμείο είναι δικό τους και μπορεί να το χρησιμοποιούν όπως θέλουν, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα.
Τι σημαίνει για την κοινωνία αυτή η απόφαση;
Είναι πράξη απάτης, δηλαδή την αποκοιμίζουν με διάφορους μύθους, ενώ η μοναδική τους έγνοια είναι το βόλεμα των ιδίων και των κομμάτων τους.
Είναι πράξη λεηλασίας, δηλαδή αποτυπώνει την αποφασιστικότητα των αδίστακτων κομματικών ολιγαρχικών - όχι να περιορίσουν – αλλά να αυξήσουν την οικονομική εκμετάλλευση της κυπριακής κοινωνίας.
Ποιο είναι το πολιτικό πρόβλημα με τη χορηγία προς τα κόμματα;
Η χρηματοδότηση των κομμάτων από το δημόσιο ταμείο αποτελεί μια πράξη παράκαμψης της κοινωνικής βούλησης υπέρ της κομματικής ολιγαρχίας.
Το κάθε κόμμα έχει ευθύνη να συντηρείται από τα μέλη του, ώστε κάθε στιγμή να επιβεβαιώνεται η βούληση των μελών του για τη συνέχιση της ύπαρξής του. Από τη στιγμή που το κόμμα συντηρείται από ξένα κεφάλαια, τότε γίνεται έρμαιο στα χέρια της κλίκας που ηγείται του κόμματος. Ή, δημιουργείται μια κρατικοδίαιτη ολιγαρχική ομάδα που συντηρείται από τη λεηλασία του δημόσιου ταμείου, ανεξάρτητα από τη βούληση των μελών να υπάρχουν ως οντότητα.
Επομένως, το κάθε κόμμα πρέπει να συντηρείται μόνο από τα μέλη του, ώστε κάθε στιγμή να επιβεβαιώνεται η βούλησή τους να υπάρχουν ως μια συλλογική πολιτική οντότητα.
Υπάρχει λύση στο πρόβλημα;
Η βάση της διαφθοράς των πολιτικών/κομμάτων είναι η ασυλία, δηλαδή να υπέρκεινται του νόμου. Επομένως, μόνο μια λύση υπάρχει, ο κάθε πολίτης και η κοινωνία ως σύνολο να αποκτήσουν το δικαίωμα να ελέγχουν κάθε φορέα εξουσίας, και αν καταχράται της εξουσίας του, τότε να παραπέμπεται στη δικαιοσύνη.

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΞΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑΣ

Τρίτη 23 Ιουλίου 2013

ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ

  
ΔΕΔΟΜΕΝΟ 1ο   
Στάληκαν στη βουλή στοιχεία για την αμοιβή των συνεργατών του προέδρου της δημοκρατίας:
  1. Π. Χ., δημοσιογράφος Πάμπος Χαραλάμπους, παρακολούθηση ΜΜΕ, προετοιμασία ομιλιών, μηνιαία αμοιβή 3.923,26 Χ12= 47.079,12                   
  2. Μ.Α., δημοσιογράφος Άντρος Μιχαηλίδης, κοινωνικά και ανθρωπιστικά θέματα, μηνιαία αμοιβή 3.376,79Χ12= 40.521,18     
  3. Δ.Μ. , δημοσιογράφος Μακάριος Δρουσιώτης, μελέτη θεμάτων που του αναθέτει ο πρόεδρος,μηνιαία αμοιβή 3.650,02Χ12= 43.800,24   
  4. Π.Β., δημοσιογράφος Βίκτωρας Παπαδόπουλος, αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος, μηνιαία αμοιβή 2.993,30Χ12= 35.919,60
  5. Χ.Μ., ειδική συνεργάτιδα του προέδρου, χειρίζεται θέματα ηλεκτρονικών επικοινωνιών, όπως facebook, twitter,κ.α., μηνιαία αμοιβή 2.041,49Χ12=24.497.88
  6. Α.Μ., ειδική συνεργάτιδα του προέδρου σε θέματα επίλυσης προβλημάτων πολιτών, μηνιαία  αμοιβή, 2.340,78Χ12= 28.089,36      
  7. Α.Ε., ιδιαιτέρα γραμματέας, μηνιαία αμοιβή 2.264,58Χ12= 27.174,96
  8. Α.Κ., ιδιαιτέρα γραμματέας, μηνιαία αμοιβή 2.264,58Χ12=27.174,96
                                                          ΣΥΝΟΛΟ     (Χ12)               274.257,30  
                                           ΣΥΝΟΛΟ     (Χ13=+22.854.8)           297.112,10      
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:Δεν έχουν γνωστοποιηθεί τα συμβόλαια για να γνωρίζουμε συνολικά το κόστος για το κρατικό ταμείο. Τα πιο πάνω αφορούν μόνο τη μισθοδοσία.
Τι προβλέπει για τα παραπάνω ο νόμος περί κρατικού προϋπολογισμού του 2013;
ΔΕΔΟΜΕΝΟ 2ο
ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 2013
Άρθρο 02106.2 - Πρόσθετες Βοηθητικές Υπηρεσίες
            Η προτεινόμενη πρόνοια προορίζεται να καλύψει τους μισθούς του ακόλουθου προσωπικού:
1.         Ειδικός Σύμβουλος του Προέδρου                                                  24.084
2.         Ειδικός Σύμβουλος του Προέδρου                                                  24.084
3.         Ειδικός Σύμβουλος του Προέδρου                                                  40.644
4.         Ειδικός Βοηθός                                                                              23.220
5.         Βοηθός στο Γραφείο του Προέδρου της Δημοκρατίας                    11.880
                                                                                 ΣΥΝΟΛΟ                 123.912

Ποιο είναι το εξώφθαλμο συμπέρασμα από την παράθεση των πιο πάνω στοιχείων;
1.Παραβιάζεται ο νόμος περί του προϋπολογισμού του κράτους, δηλαδή καταργείται η έννομη τάξη(αντί 124.000 ευρώ δαπανούν 298.000 ευρώ).
2.Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποκτά αυθαίρετα το δικαίωμα να μειώνει/αυξάνει τον αριθμό των διοριζομένων, να μειώνει/αυξάνει την αμοιβή τους, να μεταφέρει κονδύλια από ένα μέρος του προϋπολογισμού σε άλλο.
Ποιες ήταν οι αντιδράσεις;
Ο Γενικός Εισαγγελέας δήλωσε ότι «δε βλέπει τίποτε επιλήψιμο» νομιμοποιώντας την αυθαιρεσία αυτή!
Κάποια  κόμματα διαμαρτυρήθηκαν εικονικά. Γι αυτό, μόλις η κυβέρνηση τους απάντησε πως τα ίδια κάνατε και σεις προηγουμένως, τότε σιώπησαν και «νομιμοποίησαν» την αυθαιρεσία.
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
ίνεται μια ανακατανομή εξουσίας εξωθεσμικά και με τη μορφή του τετελεσμένου υπέρ του Προέδρου της Δημοκρατίας, δηλαδή το σύστημα γίνεται πιο αυταρχικό.
ιευρύνεται η αδιαφάνεια στη λειτουργία του κράτους αντίθετα με τις εξαγγελίες του Προέδρου της Δημοκρατίας και με τη συναίνεση όλης της πολιτικής ολιγαρχίας.
νισχύεται περαιτέρω η λογική των κομματικών για «πολιτικούς διορισμούς» ημετέρων με τη μορφή της μίσθωσης υπηρεσιών ή για συντήρηση του κομματικού-πελατειακού συστήματος, εφόσον οι διορισμοί στη δημόσια υπηρεσία έχουν απαγορευτεί.
υνεχίζεται η προνομιακή μεταχείριση των πολιτικών και των κομματικών, δηλαδή η δεσποτική κληρονομιά διαιωνίζεται. Ο πολιτικός και το κόμμα γίνεται συνώνυμο της διαφθοράς με την έννοια ότι «ιδιοποιείται» την πολιτική και λειτουργεί καταχρηστικά.Ή, εισάγεται η χειρότερη μορφή φαυλοκρατίας.
Τι σημαίνουν όλα αυτά για την κοινωνία;
  • Συνέχιση της λεηλασίας του δημόσιου ταμείου από τα κόμματα και μάλιστα σε περίοδο οικονομικής κρίσης με φορολογική αφαίμαξη, μειώσεις μισθών, ανεργία. Ή οι κάτω φτωχοποιούνται και οι πάνω απολαμβάνουν πλούτο, προνόμια, εξουσία.
  • Κατάργηση της δυνατότητας ίσων ευκαιριών απασχόλησης για όλους τους πολίτες ή κατάργηση της αξιοκρατίας υπέρ της ημετεροκρατίας.
  • Σταδιακή συνειδητοποίηση ότι οι πολιτικοί και τα κόμματα δεν εξυπηρετούν το κοινό συμφέρον, αλλά το ατομικό/κομματικό συμφέρον και θεωρούν αντίπαλό τους την κοινωνία.
Ποια είναι η λύση για το πρόβλημα αυτό;
Δεν έχει καμία λογική η θεσμοθέτηση του δικαιώματος των πολιτικών να διορίζουν πρόσωπα «ημέτερα» λεηλατώντας το κρατικό ταμείο. Υπάρχουν χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι υπεραρκετοί για να καλύψουν τις ανάγκες. Γι αυτό και πρέπει να καταργηθεί το δικαίωμα των πολιτικών να προβαίνουν στους λεγόμενους «πολιτικούς διορισμούς» ημετέρων με μίσθωση υπηρεσιών, εκτός από αυτούς που προβλέπονται στο σύνταγμα. Και αναφερόμαστε σε εκατοντάδες τέτοιους διορισμούς με δαπάνη εκατομμυρίων!!!
Σε πολιτικό επίπεδο η λύση θα προέλθει από μια διαφορετική συνειδητοποίηση της κοινωνίας τώρα που είναι φανερό στον καθένα ποιος είναι ο αντίπαλος. Από τους κοινωνικούς καταστροφείς δεν μπορεί να υπαρξει σωτηρία.
ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΧΟΥΝ ΟΝΟΜΑ: ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ, ΚΟΜΜΑ

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΝΟΜΙΟΥ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ/ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΑΥΘΑΙΡΕΤΟ ΔΙΟΡΙΣΜΟ «ΗΜΕΤΕΡΩΝ» ΜΕ ΤΟ ΕΦΕΥΡΗΜΑ ΤΗΣ ΜΙΣΘΩΣΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ –ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΛΕΗΛΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ 

Τρίτη 16 Ιουλίου 2013

ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ

Είμαστε  μια ομάδα πολιτών της κυπριακής  κοινωνίας.
Αυτό δηλώνει ότι το κύριο κριτήριο για συμμετοχή στο «Κοινόν» είναι η ιδιότητα του πολίτη, δηλαδή  του μέλους της κυπριακής κοινωνίας που είναι οργανωμένη πολιτικά.
Γιατί δημιουργείται η οργάνωση  πολιτών «Το κοινόν»;
Γιατί σε πολιτικό επίπεδο η ανάληψη δράσης  απαιτεί συλλογική οργάνωση. Η έννοια του πολίτη  υποδηλώνει την πολιτική ατομικότητα του καθενός ως μέλους ενός ευρύτερου συνόλου, δηλαδή της κοινωνίας. 
Γιατί αποφασίσαμε τώρα να συνεργήσουμε πολιτικά;
Γιατί  τώρα εξώφθαλμα το πολιτικό σύστημα έχει χρεοκοπήσει  και οι φορείς της εξουσίας στρέφονται εναντίον της κοινωνίας. Επομένως, το δίλημμα για τον πολίτη είναι είτε με τη σιωπή του να συναινέσει σε αυτή την επίθεση είτε να αναλάβει δράση. Και εμείς  επιλέγουμε το δεύτερο.
Γιατί να συνεργήσουμε τώρα πολιτικά;
  • Γιατί δεν ανεχόμαστε την ατιμωρησία στη δράση των πολιτικών/κομμάτων,
  • Γιατί δεν έδωσαν δείγματα γραφής οι πολιτικοί/κόμματα ότι έχουν  συνειδητοποιήσει το έγκλημα που διέπραξαν και να συνετιστούν,
  • Γιατί, αν δεν ληφθούν διορθωτικά μέτρα, τίποτε δεν αποκλείει την επανάληψη του εγκλήματος και στο μέλλον,
  • Γιατί δεν ανεχόμαστε το οικονομικό κόστος των πολιτικών ή άλλων εγκλημάτων να μετακυλύεται από την άρχουσα τάξη στην κοινωνία.
Είμαστε κόμμα;
Όχι.
Το κόμμα στη νεοτερικότητα χαρακτηρίζεται από
-την επιδίωξη της κρατικής εξουσίας,
-την αντίκρυση της κοινωνίας ως αχειράφετης μάζας και του ατόμου ως οπαδού,
-την ιεραρχική δομή που δικαιολογείται με αναφορά πως υπάρχουν  ειδικοί στην πολιτική,
-την επιδιώξη του μερικού συμφέροντος με αιτιολόγηση την αναφορά στις ιδεολογίες της νεοτερικότητας.
Είμαστε ομάδα πίεσης;
Όχι.
Οι λεγόμενες ομάδες πίεσης
-λειτουγούν στις παρυφές της κρατικής εξουσίας και σε συνθήκες, συνήθως, παρασκηνίου
-στοχεύουν στην προώθηση επιμέρους συμφερόντων/αιτημάτων
-δεν έχουν κοινωνική νομιμοποίηση
-αποτελούν συμπλήρωμα της κρατικής εξουσίας και, ειδικότερα, του λεγόμενου συστήματος «διακυβέρνησης».
Το «Κοινόν» δε διαθέτει  κανένα από τα πιο πάνω χαρακτηριστικά, αλλά αντιθετικά
-απευθύνεται στην κοινωνία για μια νέα συνειδητοποίηση της υφιστάμενης κοινωνικοοικονομικής πραγματικότητας. Στοχεύει προς τα κάτω και όχι προς τα πάνω,
-δεν απευθυνόμαστε ούτε σε μάζες ούτε σε οπαδούς. Στόχος μας είναι η ανάδειξη της πολιτικής ατομικότητας του καθενός στη βάση της επιδίωξης κοινών στόχων,
-επιδίωξή  μας είναι το κοινό/κοινωνικό συμφέρον ,
- η δομή και η λειτουργία του «Κοινού» στηρίζεται όχι στην ιεραρχία-ανισότητα, αλλά στην πολιτική ισότητα.
Ποια είναι η ιδεολογία μας;
Ως νέα μορφή  οργάνωσης  πολιτών το «Κοινόν» δεν αναπαράγει τις ιδεολογίες της απελθούσας νεοτερικότητας: σοσιαλισμός, εθνικισμός, φιλελευθερισμός, δεξιός, αριστερός, κεντρώος, κλπ.
Η ιδεολογία μας βασίζεται σε μια  υπαρκτή αντίθεση με πολιτικό χαρακτήρα: λίγοι-πολλοί.
Οι λίγοι νέμονται πλούτο, προνόμια, εξουσία σε βάρος των πολλών. Είμαστε αντίπαλοι της ολιγαρχικής ιδεολογίας του παλαιού καθεστώτος, η οποία στηρίζεται στην πολιτική και οικονομική εκμετάλλευση των πολλών από τους λίγους. Δηλαδή, αντιπαλεύουμε τους φορείς της συγκεκριμένης ιδεολογίας και πρακτικής: κόμματα, ΜΜΕ, οργανώσεις,φορείς οικονομικής δύναμης.
Το «Κοινόν» ως ιδεολογία ταυτίζεται με τους πολλούς, δηλαδή στο εσωτερικό του και ευρύτερα στοχεύει στην προώθηση της δημοκρατικής αρχής ή κατ΄ ελάχιστον της αντιπροσωπευτικής αρχής. Στην πράξη αυτό σημαίνει περισσότερη ελευθερία και ισότητα στον κάθε πολίτη ξεχωριστά και στην κοινωνία συνολικά. Πιο απλά, στοχεύουμε στην αλλαγή του υφιστάμενου πολιτικοοικονομικού συστήματος προς όφελος της κοινωνίας.
Είναι προδιαγεγραμμένη η πορεία του «Κοινού»;
Όχι.
Όλα είναι υπό συζήτηση, τίποτε δεν είναι δεδομένο σε έναν κόσμο που αλλάζει με γρήγορους ρυθμούς. Επομένως, και οι θέσεις μας – όχι οι αρχές μας –είναι συνεχώς υπό αμφισβήτηση.
Παράλληλα, το μέλλον της πορείας μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη βούληση της κοινωνίας στην οποία απευθυνόμαστε και από την οποία το «Κοινόν» αντλεί τη δύναμή του.

ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΗ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΕΙΤΕ ΜΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ ΤΟΥ ΝΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΕΙ  ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ ΤΟΥ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΕΙΤΕ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΔΙΑΜΟΡΦΩΣΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.
ΕΜΕΙΣ ΗΔΗ ΕΧΟΥΜΕ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ.
Ο ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΗΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ.



Δευτέρα 8 Ιουλίου 2013

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ 
Η κυπριακή κοινωνία βιώνει τις συνέπειες ενός ακόμα πολιτικού εγκλήματος που έχει προστεθεί από το Μάρτιο του 2013 στην πλούσια δράση των πολιτικών αρχόντων (χρηματιστήριο, Ήλιος, Μαρί, χρεοκοπία τραπεζών και κράτους).
Τιμωρήθηκε μέχρι σήμερα έστω και ένας πολιτικός για τη βλάβη που προκάλεσε στο κοινωνικό σύνολο;
Απολαμβάνουν , λένε, πολιτικής ασυλίας και η «τσιμπίδα» του νόμου δεν μπορεί να τους αγγίξει.
Επιπλέον:
Φορτώνουν το κόστος των δικών τους λαθών στις πλάτες της κοινωνίας ή καλούνται οι πολλοί να αναλάβουν το οικονομικό κόστος για τα λάθη των λίγων.
Εξαπατούν την κοινωνία αντιμετωπίζοντάς την ως «αμαθή όχλο» με διάφορες ανούσιες μεθοδεύσεις και ρητορείες.
Μόνο αυτά;
Αδυνατούν να προσφέρουν οποιαδήποτε προοπτική στην κοινωνία και μονότονα επαναλαμβάνουν το «όραμά» τους για φτωχοποίηση, ανεργία και περιθωριοποίηση των πολλών. Δηλωμένος αντίπαλός τους είναι η κυπριακή κοινωνία.
Τι κάνουμε, λοιπόν, αφού αυτονόητα οι καταστροφείς της κοινωνίας μας δεν μπορεί να είναι και οι σωτήρες ;
Το δίλημμα είναι: είτε με τη σιωπή συναινούμε σε ένα ακόμα πολιτικό έγκλημα σε βάρος μας είτε δρούμε συλλογικά και οργανωμένα.
Μια ομάδα πολιτών θεωρήσαμε πως ο μόνος τρόπος να ανακόψουμε την επίθεση εναντίον της κοινωνίας από την πολιτικο-οικονομική ολιγαρχία, είναι η οργάνωση της ίδιας της κοινωνίας με στόχο την προώθηση και του δικού της συμφέροντος. Γι αυτό και αποφασίσαμε τη σύσταση οργάνωσης πολιτών με την επωνυμία «Κοινόν».
Αντίπαλός μας είναι το υφιστάμενο πολιτικο-οικονομικό σύστημα της κομματοκρατίας, της καταστολής, της προπαγάνδας και της απάτης, της πολιτικής ασυλίας , της διαφθοράς και της διαπλοκής, των προνομίων, της ανικανότητας και της απληστίας.
Στόχος μας είναι η αλλαγή στο πολιτικό σύστημα, ώστε ο κάθε πολίτης και η κοινωνία να αποκτήσουν δικαίωμα
-να ελέγχουν τις αρχές (λογοδοσία στην κοινωνία)
-να προσφεύγουν στη δικαιοσύνη για τιμωρία των ενόχων για πολιτικά εγκλήματα σε βάρος της κοινωνίας, όπως πρέπει να γίνεται σε ένα κράτος δικαίου.
Οι πιο πάνω ρυθμίσεις συμφέρουν στον κάθε πολίτη και στην κάθε κοινωνία ως σύνολο, δηλαδή προάγουν το κοινωνικό συμφέρον. Η πολιτική και το δημόσιο ταμείο ανήκουν στην κοινωνία και όχι σε μια απειροελάχιστη ομάδα πολιτικών που ιδιοποιήθηκαν αντισυνταγματικά το πολιτικό σύστημα και εκμεταλλεύονται ασύστολα την κοινωνία οικειοποιούμενοι πλούτο, προνόμια και εξουσία.
Με τα ίδια πολιτικά κριτήρια αξιολογούμε και το κυπριακό πολιτικό σύστημα και την όποια πρόταση για λύση του κυπριακού προβλήματος και τις πολιτικές εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή και αλλού.
Στην προσπάθεια αυτή έχει θέση ο κάθε πολίτης που έχει ξεπεράσει τους παραδοσιακούς διαχωρισμούς δεξιός/αριστερός, κλπ. , αντιτάσσεται στο παλαιό ολιγαρχικό καθεστώς της πολιτικής ανελευθερίας και της ανισότητας, τάσσεται με τη δημο-κρατία και θεωρεί ότι αξίζει να αγωνιστεί για ένα καλύτερο μέλλον για όλους μας. Σήμερα η μοναδική ελπίδα είναι ο κάθε πολιτής ως άτομο και όλοι μαζί ως κοινωνία. Και στην Κύπρο και στην Ευρώπη και στον πλανήτη. Απέναντι στην πολιτική και οικονομική δύναμη των λίγων υπάρχει η δύναμη των πολλών.

Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΔΕ ΘΑ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΟΝ «ΠΑΤΟ».

Ο «ΠΑΤΟΣ» ΕΙΝΑΙ ΕΦΕΥΡΗΜΑ ΤΩΝ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΩΝ, ΤΟΥΣ ΑΝΗΚΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΔΟΘΕΙ ΔΙΚΑΙΑ.