Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013

ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΑΠΑΤΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΑΤΗ

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Ο φιλέλευθερος» (14/9/2013) «ποινικοποιείται η μη καταβολή φόρων».Τι αναφέρει το δημοσίευμα; 
«...η φορολογική απάτη να αποτελεί ποινικό αδίκημα».
Η πολιτική απάτη γιατί να μην αποτελεί ποινικό αδίκημα;
«Επίσης , θα προνοείται ότι στην περίπτωση μη καταβολής των διαφόρων φόρων από εταιρείες θα φέρουν προσωπική ευθύνη και θα διώκονται ποινικά οι γενικοί διευθυντές ή τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου ή όσοι έχουν την ευθύνη».
Γιατί σε περίπτωση παραβίασης της έννομης τάξης ή διαφθοράς ή πρόκλησης βλάβης οι πολιτικοί –πρόεδρος υπουργοί,, βουλευτές, αρχηγοί κομμάτων – να μην φέρουν προσωπική ευθύνη και να διώκονται ποινικά;
«Επίσης διευρύνονται οι εξουσίες του Τμήματος Εωτερικών Προσόδων με στόχο να διασφαλιστεί ότι οι φορολογούμενοι θα ανταποκρίνονται στις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Μεταξύ άλλων θα αποκτήσει και το δικαίωμα να κατάσχει και να εκποιεί ακίνητα ή να παγοποιεί τραπεζικούς λογαριασμούς».
Γιατί σε περίπτωση που ένας πολιτικός με τις πράξεις του ή παραλείψεις του προκαλέσει βλάβη στην κοινωνία να μη κατάσχετε και να εκποιείται η περιουσία του και να παγοποιούνται οι  τραπεζικοί του λογαρισμοί; Ποιος θα πληρώσει τη βλάβη που προκάλεσε;
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΣΥΛΙΑ

ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, Η ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ

Η αποτρόπαια πράξη της δολοφονίας του Π. Φύσσα και η εδραίωση στο ελλαδικό κράτος ενός κινήματος  με παραστρατιωτικά και ναζιστικά χαρακτηριστικά ως τρίτης πολιτικής δύναμης προβληματίζει και ανησυχεί κάθε δημοκρατικό πολίτη.
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΩΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΗΣ
Η ανησυχία γίνεται ακόμα μεγαλύτερη μετά την επιστολή του Υπουργού Δικαιοσύνης Ι. Νικολάου στη Βουλή με ημερομηνία 11/9/2013 πως «δεν δύναται να τεκμηριωθεί η σύνδεση οποιασδήποτε οργάνωσης στην Κύπρο με ρατσιστική ή και ξενοφοβική δράση και δεν έχουν εξασφαλιστεί οποιαδήποτε στοιχεία μέχρι σήμερα που να καταδεικνύουν ότι , οι δραστηριότητες οποιασδήποτε οργάνωσης ή κινήματος προωθούν την ξενοφοβία και τον ρατσισμό ή διακατέχονται από άκρατο εθνικισμό».
Την ίδια στιγμή, η «Χρυσή Αυγή της Κύπρου» δήλωνε απερίφραστα πως πρόκειται για εθνικιστικό κίνημα (ΣΙΓΜΑ, 18/9/2013)!!!
Είναι φανερό στον καθένα ότι η απάντηση του Υπουργού αντικρύζει το φασισμό ως ένα τυπικό γραφειοκρατικό θέμα και όχι ως ένα πολιτικό και κοινωνικό φαινόμενο. Απαντά όπως ένας δημόσιος υπάλληλος, δηλαδή φορεί τη μάσκα του γραφειοκράτη και αποποιείται προσωρινά την ιδιότητα του πολιτικού!!! Γιατί;
Η διευκρινιστική δήλωσή του στις 19/9/2013 και με την οποία ερμηνεύει το φασισμό πως «πρόκειται για θέμα νοοτροπίας, κουλτούρας και εκπαίδευσης», εντείνει τις ανησυχίες του κάθε πολίτη. Γιατί πάλι αποσιωπάται η πολιτική διάσταση του θέματος και προβάλλεται η εκπαιδευτική διάσταση, λες και η εκπαίδευση είναι «το κινούν αίτιον» της ιστορικής εξέλιξης;
ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΩΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΗΣ
Η τακτική των Υπουργών Δικαιοσύνης να αποποιούνται προσωρινά την ιδιότητας του πολιτικού και να φορούν τη μάσκα του γραφειοκράτη είναι διαχρονική και διακομματική.
Ο τέως υπουργός Δικαιοσύνης Κύπρος Χρυσοστομίδης, σε απαντητική επιστολή του προς τη βουλή για το θέμα του ρουσφετιού με ημερομηνία 19/12/ 2008 (ΠΟΛΙΤΗΣ 24/1/2009), ανέφερε ότι «από παγκύπριο έλεγχο που έγινε στις Αστυνομικές Διευθύνσεις, δεν εντοπίστηκε να έχει υποβληθεί και να διερευνήθηκε οποιαδήποτε καταγγελία»!!!
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
Το γεγονός ότι ο κ. Χρυσοστομίδης διαβεβαιώνει ότι δεν υπάρχουν στοιχεία στην αστυνομία για ρουσφέτια, αυτό σημαίνει πως δεν γίνονταν ρουσφέτια;
Το γεγονός ότι ο κ. Νικολάου διαβεβαιώνει ότι δεν υπάρχουν στοιχεία στην αστυνομία για φασιστικές οργανώσεις σημαίνει πως δεν δρουν;
Αυτές οι επίσημες διαβεβαιώσεις είναι και υποκριτικές και παραπαλανητικές.
Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Πιο κοντά στην πραγματικότητα είναι η δήλωση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΔΗΣΥ Ν. Τορναρίτη: «Ο νεοναζισμός πιστεύει ότι μπορεί να κεφαλαιοποιήσει πάνω στη λαϊκή δυστυχία»(ΣΙΓΜΑ, 20/9/2013).
Φυσικά , ο κ. Τορναρίτης δεν απαντά στο ερώτημα: ποιοι προκάλεσαν τη λαϊκή δυστυχία; Ακόμα: ποιοι δημιούργησαν τις συνθήκες ανασφάλειας για τους πολίτες;
ΓΙΑ ΤΗ ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ  ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΕΟΦΑΣΙΣΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑ.
Εκτός από την κοινωνικοοικονομική διάσταση, σε πολιτικό επίπεδο τέτοια φαινόμενα μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με αλλαγή στον πολιτικό σύστημα  και εισαγωγή δημοκρατικών θεσμών. Οι κομματοκράτορες όχι μόνο δε συναινούν στον εκδημοκρατισμό του πολιτικού συστήματος, αλλά ενισχύουν με υπέρμετρη αλαζονεία τον αυταρχισμό τους συντηρώντας το καρκίνωμα της βίας και προωθώντας τον εκφασισμό της κοινωνίας.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Η πανομοιότυπη μνημονιακή κοινωνική πραγματικότητα σε Ελλάδα και Κύπρο και η άρνηση της πολιτικής τάξης να προχωρήσει σε αλλαγή του πολιτικού συστήματος   με εισαγωγή δημοκρατικών θεσμών, η αλαζονική και ληστρική της συμπεριφορά, η κοινωνική της αναλγησία αποτελούν το εκκολαπτήριο του φασισμού. Η κομματοκρατία – εκτός από διακηρύξεις και ανέξοδες καταδίκες - θα συντηρήσει το φαινόμενο γιατί της προσφέρει πολλαπλά οφέλη.

ΑΝΑΧΩΜΑ  ΣΤΟΝ ΕΚΦΑΣΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΑΛΛΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΕ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΘΕΣΜΩΝ

Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2013

ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΠΑΤΗΣ

ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Ν. Αναστασιάδης δήλωσε στις 13/4/2013 με την ευκαιρία του διορισμού του κ. Αντρέα Κραμβή ως νέου μέλους της Ερευνητικής Επιτροπής:
«Η κυβέρνηση δεν θα δειλιάσει να αποδώσει ευθύνες εκεί και όπου ανήκουν και σε όποιο επίπεδο και αν βρίσκονται σε σχέση με την κατάσταση της οικονομίας»,
Ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος Βίκτωρας Παπαδόπουλος δήλωσε στις 11/7/2013:
«Οι πολιτικές ευθύνες δεν αποδίδονται αλλά αναλαμβάνονται».
ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
  • Οι πολιτικές  ευθύνες αποδίδονται ή δεν αποδίδονται;
  • Και αν δεν αποδίδονται – όπως λέει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, τι απομένει -όπως λέει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας -  να αποδώσει η κυβέρνηση; Αστικές και ποινικές ευθύνες; Μα αυτές αποδίδονται μόνο στα δικαστήρια.
  • Τελικά, με βάση ποιο άρθρο του συντάγματος η κυβέρνηση μπορεί να αποδίδει τις όποιες ευθύνες;

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Είναι αδύνατον και οι δυο να λένε την πλήρη αλήθεια. Ή, ο ένας από τους δύο λέει ψέματα. Και φυσικά και οι δυο μαζί εξαπατούν την κυπριακή κοινωνία!!!
Με τη χρήση ενός νεφελώδους λεξιλογίου ή και αντικρουόμενων θέσεων προκαλείται σύγχυση στην κοινωνία ή ο πολίτης εξαπατάται αναφορικά με τις προθέσεις της κυβέρνησης.
Η ΑΠΑΤΗ  Ή ΤΟ ΨΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ. ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΞΑΠΑΤΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΝΑ ΕΞΑΠΑΤΩΝΤΑΙ;


Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ (3)


Τα χαρακτηριστικά του υπαρκτού πολιτικού συστήματος
Η γενικευμένη χρήση της απάτης από τους φορείς της εξουσίας/κόμματα
Η έννοια της απάτης στην πολιτική αφορά μια ψευδή αναπαράσταση των γεγονότων ή μια απόκρυψη των αληθινών γεγονότων.
Η χρήση της απάτης χαρακτηρίζει τα υφιστάμενα προ-αντιπροσωπευτικά  πολιτικά συστήματα και στηρίζεται στην αποδοχή της θέσης ότι οι πολιτικοί είναι οι ειδικοί και γνωρίζουν και ο λαός/όχλος/μάζα είναι άσχετοι και ανίκανοι. Οι ειδικοί αξαπατούν τους άσχετους που ούτως ή άλλως –κατά την άποψή τους – δεν μπορούν να καταλάβουν τα υψηλά νοήματα της πολιτικής.
Η χρήση της απάτης από τους πολιτικούς αποτελεί εγγενές στοχείο του συστήματος, αφού η νομιμoποίησή τους στην κρατική εξουσία απαιτεί την ψήφο του πολίτη. Μέσω της απάτης προσπαθούν να αποκρύψουν τα πραγματικά γεγονότα, ώστε να μην μπορέσει ο πολίτης να εκφράσει την πραγματική του βούληση και, έτσι, να υφαρπάσουν την ψήφο του.
Συνοδοιπόροι των πολιτικών στη χρήση της απάτης είναι τα ΜΜΕ (καναλάρχες και δημοσιογράφοι), τα οποία αποτελούν ουσιαστικά φορέα της πολιτικής με εξωθεσμικό χαρακτήρα.
Χρακτηριστικές περιπτώσεις χρήσης της απάτης στο υφιστάμενο σύστημα είναι:
  • Προεκλογικά προγράμματα
Αν τα προεκλογικά προγράμματα θεωρούνται ένα συμβόλαιο εμπιστοσύνης του ψηφοφόρου προς τον πολιτικό, τότε το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι η εξαπάτηση του ψηφοφόρου. Αυτή η εξαπάτηση μπορεί να πάρει τη μορφή:
-άλλα υποστηρίζει προεκλογικά και άλλα πράττει μετεκλογικά
-μη υλοποίηση των προεκλογικών δεσμεύσεων
-χρήση νεφελώδους λεξιλογίου για πολλαπλές ερμηνείες
Σημαντική παράμετρος που υποβοηθά τη χρήση της απάτης είναι η πενταετής διάρκεια της θητείας των αξιωματούχων. Στο διάστημα των πέντε χρόνων παρέχεται η δυνατότητα στον πολιτικό να μεταθέτει σε επόμενο χρόνο την υλοποίηση των προεκλογικών  θέσεών του και παράλληλα στον ψηφοφόρο να περιπέσει στη λήθη.
  • Έλλειψη διαφάνειας
Η έλλειψη διαφάνειας ουσιαστικά παρεμποδίζει τον πολίτη να διαμορφώσει άποψη για τα πραγματικά γεγονότα.
Το υπαρκτό σύστημα έχοντας μεταφέρει την πολιτική εκτός των επίσημων θεσμών, είναι φυσικό να λειτουργεί στο παρασκήνιο με πρωταγωνιστές τα κόμματα, τα ΜΜΕ και τους συνομιλητές -φορείς της οικονομικής δύναμης.
Η γιγάντωση του παρασκηνίου ουσιαστικά ακυρώνει προκαταβολικά κάθε δυνατότητα διαφάνειας.
Η α-διαφάνεια παίρνει τη μορφή της μη ενημέρωσης για τις διαδικασίες, της ελλιπούς ενημέρωσης, της ενημέρωσης με απόκρυψη του σκοπού ή της καθόλου ενημέρωσης  με επίκληση  του δημόσιου/εθνικού συμφέροντος. 
  • Εθνικό , κρατικό, δημόσιο, γενικό  συμφέρον
Η πιο συνηθισμένη μέθοδος εξαπάτησης της κοινωνίας είναι η επίκληση από τους πολιτικούς και άλλους «λόγων δημοσίου, εθνικού συμφέροντος». Πίσω από αυτή την επίκληση συνήθως κρύβονται συμφέροντα ατομικά, μερικά, κομματικά, οικονομικά,κλπ. Αυτή η επίκληση, δηλαδή, γίνεται όταν οι αποφάσεις στρέφονται εναντίον της κοινωνίας. Έτσι, με την επίκληση άλλων συμφερόντων, εκτός από το κοινωνικό, καθίσταται δυνατόν για τους πολιτικούς να εξυπηρετούν αλλότρια συμφέροντα.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Το υφιστάμενο προ-αντιπροσωπευτικό πολιτικό σύστημα παρέχει τη δυνατότητα στους πολιτικούς να εξαπατούν τους πολίτες με ποικίλες μεθόδους.
Διαφθορά
Ανάγεται στην ιδιοποίηση της πολιτικής, και ειδικότερα της οικονομικής πτυχής του κράτους. Η διαφθορά εντοπίζονται εκεί όπου ο κάτοχος της πολιτικής λειτουργίας είναι άλλος από τον εντολέα και δικαιούχο του πολιτικού προϊόντος. Ο κάτοχος της πολιτικής οικειοποιείται μέρος του δημόσιου αγαθού ή το διαχειρίζεται κατά τρόπο καταχρηστικό.
Επομένως, η διαφθορά άπτεται μιας καταστρατήγησης της εντολής του πολίτη- ψηφοφόρου προς τον εντολοδόχο-πολιτικό.Το ζήτημα είναι πώς θα συγκροτηθεί το κανονιστικό πλαίσιο προκειμένου να αποτραπεί η αυτονόμηση του πολιτικού και τελικά πώς θα ελεγχεί η αποκλίνουσα συμπεριφορά του ή ποιες δικλείδες ασφαλείας έχει το σύστημα ώστε να αποτρέπονται τα φαινόμενα  διαφθοράς.
Σήμερα συμπίπτει στα πλαίσια του κράτους ο ρόλος του ελεγκτή και του ελεγχόμενου δημιουργώντας μια κατάσταση για εκκόλαψη του θερμοκηπίου  της διαφθοράς.
Περιπτώσεις εξώφθαλμης διαφθοράς μέ την έννοια της κατάχρησης εξουσίας για ίδιον όφελος ή σε βάρος του κοινωνικού συμφέροντος:
  • Υπέρμετρες απολαβές από το δημόσιο ταμείο των αξιωματούχων
  • Ποικίλα προνόμια
  • Χορηγίες προς τα κόμματα και άλλες προσκείμενες οργανώσεις
  • Διαπλοκή με ιδιωτικά συμφέροντα -μίζες
  • Πελατειακές σχέσεις
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:Η διαφθορά είναι εγγενές στοχείο του συστήματος εφόσον οι πολιτικοί διαχειρίζονται εν λευκώ κάτι που δεν τους ανήκει και το ιδιοποιούνται.


Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2013

ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΒΟΥΛΗΣ: ΔΙΠΛΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΣΤΟ ΜΑΡΙΟ ΚΑΡΟΓΙΑΝ

Η Βουλή, «ο ναός της δημοκρατίας» κατ΄ ευφημισμό,προορισμός της οποίας είναι -υποτίθεται- η εξυπηρέτηση του κοινού/κοινωνικού συμφέροντος, ξέχασε τι είναι η χρηστή διοίκηση, αλλά ξέρει πολύ καλά να καταχράται της εξουσίας της. Η περίπτωση του κ. Κάρογιαν είναι ένα από τα πολλά παραδείγματα πολιτικής διαφθοράς.
Είναι δυνατόν ο κ. Κάρογιαν, ως βουλευτής, να παίρνει επίδομα γραμματειακών υπηρεσιών ύψους  12.301,93 ευρώ ετησίως και την ίδια στιγμή, ως πρώην πρόεδρος της βουλής, να παίρνει και επίδομα για γραμματέα κάθε μήνα 2.500 ευρώ (30.000 ευρώ ετησίως); Τώρα, αν προσλαμβάνει γραμματείς ή τα ιδιοποιείται, επαφίεται στον ίδιο. Η επιταγή πληρωμένη από τον κυπριακό λαό είναι δεδομένη κάθε μήνα.
Είναι δυνατόν ο κ. Κάρογιαν, ως βουλευτής, να παίρνει επίδομα οδοιπορικών ύψους 8.600 ευρώ ετησίως και την ίδια στιγμή, ως πρώην πρόεδρος της βουλής, να έχει λιμουζίνα και οδηγό με ετήσια δαπάνη (αγορά-συντήρηση αυτοκινήτου , μισθοδοσία οδηγού) τουλάχιστον 40.000 ευρώ;
Ποια είναι η λογική ένας αξιωματούχος με την ιδιότητα του πρώην να δικαιούται πολύ περισσότερα από τον εν ενεργεία; Δηλαδή, η κυπριακή κοινωνία οφείλει να πληρώνει κάποιον που στον παρόντα χρόνο δεν της προσφέρει τίποτε απολύτως μόνο και μόνο γιατί ήταν πρώην;
Είναι δυνατόν αυτά τα σκανδαλώδη ωφελήματα να είναι νόμιμα με απόφαση της βουλής και εν πλήρει γνώση της ότι τα καρπούται ο κ. Κάρογιαν;
Τι μας στοιχίζει ο κύριος Κάρογιαν;
Επίδομα γραμματειακών υπηρεσιών  12.301,93
Επίδομα γραμματείας                             30.000
Επίδομα οδοιπορικών                               8.600
Λιμουζίνα με οδηγό                                 40.000
Παίρνει και επίδομα παραστάσεως     23.351,30
Παίρνει και μισθό                                     50.000
Θα πάρει εφάπαξ τουλάχιστον (δύο θητείες) 200.000 ευρώ περίπου.
Θα πάρει και σύνταξη 4.000 ευρώ περίπου.
Ακόμα ο κύριος Μάριος Κάρογιαν προσέλαβε  και 8 ειδικούς συνεργάτες, όταν ήταν Πρόεδρος της Βουλής, και τους άφησε κληρονομιά στον κ. Ομήρου και φυσικά τους πληρώνει (132.080 ευρώ ετησίως) μέχρι σήμερα ο κυπριακός λαός!
ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ!!! Φανταστείτε τι θα έπαιρνε, αν ήταν πλήρους απασχόλησης!!!
Αν αυτό δεν είναι καταχρηστική λειτουργία των πολιτικών, δηλαδή διαφθορά, τι είναι;
Μη διερωτάστε ποιοι χρεοκόπησαν το κράτος. Έχουν όνομα. Και συνεχίζουν αμέριμνοι το φαγοπότι σε βάρος της κοινωνίας. Μέχρι να ξυπνήσει η κυπριακή κοινωνία από τον λήθαργο και το παραμύθι πως «σωτήρες της κοινωνίας είναι οι καταστροφείς της»!!!
ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΝΟΧΟΙ ΕΧΟΥΝ ΟΝΟΜΑ:ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ, ΚΟΜΜΑ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ, ΥΠΟΥΡΓΟΙ. ΑΥΤΟΙ  ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΑΝ  ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΝ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΟΔΗΓΩΝΤΑΣ  ΤΗΝ ΣΤΗ ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ.