ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ (1)

Το  είδος του πολιτεύματος σήμερα στην Κύπρο

Το πολιτικό σύστημα στην Κύπρο εμφανίζεται με μια ποικιλία προσδιορισμών: δημοκρατία, προεδρική δημοκρατία,  έμμεση δημοκρατία, αντιπροσωπευτική δημοκρατία, συνταγματική δημοκρατία, διαβουλευτική δημοκρατία, συμμετοχική δημοκρατία. Θεωρείται αυτονόητο ότι το πολίτευμα είναι δημοκρατία και κάθε φορά προστίθεται  και ένας προσδιορισμός. Όμως, κανένας δεν αιτιολογεί αυτούς τους όρους με βάση κάποια καθολικά κριτήρια με τα οποία θα υποβαλλόταν και το υπαρκτό πολιτικό σύστημα σε αξιολόγηση. Ούτε οι πολιτικοί ούτε οι επιστήμονες κάνουν, δηλαδή, το αυτονόητο.  Ή μας λένε: «είναι δημοκρατια και πάει, τέλειωσε»! Αυτές οι προσεγγίσεις στερούνται λογικής βάσης. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει πολίτευμα με το όνομα «αντιπροσωπευτική δημοκρατία». Είναι δύο διαφορετικοί τύποι πολιτευμάτων όπου στο μεν πρώτο αποφασίζουν οι αντιπρόσωποι (= οι λίγοι) στο δε άλλο αποφάσιζει ο δήμος (=οι πολλοί)!

Το πολιτικό σύστημα σήμερα στην Κύπρο είναι προ-αντιπροσωπευτικό. Δηλαδή, οι πολίτες νομιμοποιούν ένα πρόσωπο στην εξουσία του κράτους αλλά και του εκχωρούν ολοκληρωτικά την πολιτική αρμοδιότητα. Ο πολίτης –ψηφοφόρος αναμένει ότι ο πολιτικός θα δράσει προς όφελος του, αλλά αυτό δεν κατοχυρώνεται. Η αιτία είναι γιατί ο πολίτης δεν έχει δικαίωμα να ελέγχει και να τιμωρεί αυτούς που επέλεξε να αποφασίζουν για δικό του λογαριασμό. Έτσι, μπορούν εύκολα να στραφούν και εναντίον του συμφέροντος της κοινωνίας.

Το πολιτικό σύστημα της Κύπρου δεν είναι αντιπροσωπευτικό γιατί η αντιπροσώπευση προϋποθέτει την ύπαρξη εντολέα και εντολοδόχου. Η λειτουργία αυτής της σχέσης προϋποθέτει το αυτονόητο δικαίωμα του εντολέα να ελέγχει τον εντολοδόχο πολιτικό, κάτι που δεν ισχύει σήμερα. Σήμερα στην Κύπρο δεν αναγνωρίζεται το δικαίωμα του εντολέα ούτε στον πολίτη ούτε στην κοινωνία. Εντολέας θεωρείται το κράτος στο οποίο ανήκει ολοκληρωτικά η εξουσία. Το αποτέλεσμα είναι πως η πολιτική απορροφάται καθ΄ ολοκληρία από το κράτος και ο πολίτης και η κοινωνία δεν αναγνωρίζονται ως συνιστώσες της πολιτικής, είναι εκτός της οργάνωσης και λειτουργίας του πολιτικού συστήματος και θεωρούνται ιδιώτες.

Το δικαίωμα της ψήφου, λοιπόν, δεν έχει εντολικό χαρακτήρα, αλλά μόνο νομιμοποιητικό. Ή, ο πολίτης στην Κύπρο καλείται κάθε πέντε χρόνια να εκχωρήσει το πολιτικό του δικαίωμα σε ένα άλλο πρόσωπο και ο ίδιος παραμένει χωρίς κανένα απολύτως πολιτικό δικαίωμα. Κάποιος άλλος θα αποφασίζει για τον πολίτη και , έτσι,  καθίσταται ετερόνομος. Δηλαδή πολιτικά δεν είναι ελεύθερος.

Το πολιτικό σύστημα της Κύπρου σήμερα δεν είναι ούτε αντιπροσωπευτικό, ούτε και –ακόμα περισσότερο-  δημοκρατικό. Δεν υπάρχει θεσμοθετημένος «δήμος» ως συνιστώσα του πολιτεύματος ούτε η κοινωνία μπορεί να αποφασίζει οτιδήποτε που την αφορά ως σύνολο.

Τα προ-αντιπροσωπευτικά πολιτικά συστήματα εντάσσονται στα λεγόμενα εξουσιαστικά συστήματα, όπου η πολιτική λειτουργία δεν ανήκει στην κοινωνία. Το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα  στην Κύπρο είναι ένα μείγμα μοναρχικών και ολιγαρχικών στοιχείων. Τυπικά τείνει προς την μοναρχία λόγω της αυξημένης εξουσία που παρέχει σε ένα πρόσωπο, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά στην πράξη είναι ολιγαρχικό γιατί το τυπικό πολιτικό συνταγματικό σύστημα του κράτους έχει υποταχθεί στα κόμματα, ως φορείς που μονοπωλούν την κρατική εξουσία. Το ολιγαρχικό πολίτευμα σήμερα παίρνει τη μορφή της κομματοκρατίας.

Πέρα από τους μύθους που κάποιοι δημιούργησαν για εξαπάτηση του λαού, το πολιτικό σύστημα στην Κύπρο δεν είναι ούτε αντιπροσώπευση  ούτε δημοκρατία. Είναι προ-αντιπροσωπευτικό ολιγαρχικό σύστημα – οι λίγοι αποφασίζουν ανεξέλεγκτα - και παίρνει σήμερα τη μορφή της κομματοκρατίας.

ΟΠΟΙΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΤΟΥ ΕΚΧΩΡΕΙ ΕΝ ΛΕΥΚΩ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΠΡΟΣΩΠΟ, ΤΟΤΕ Ο ΙΔΙΟΣ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΜΕΝΕΙ ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΠΑΥΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΗΣ.