ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Ο ΦΟΡΟΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ

Στον προϋπολόγισμο του 2013 και μέσα στην οικονομική κρίση που βίωνε η κυπριακή κοινωνία, η τότε «φιλολαϊκή» κυβέρνηση Χριστόφια πρότεινε - και φυσικά η κομματική βουλή αποδέχτηκε με χαρά - την αύξηση της κρατικής  χορηγίας προς τους εαυτούς τους κατά 2.7 εκατομμύρια! Η κυβέρνηση Αναστασιάδη συνεχίζει το κομματικό φαγοπότι και στον προϋπολόγισμο του 2014, στα πλαίσια της προσπάθειάς της να σώσει τον τόπο!

ΤΟ ΥΨΟΣ ΤΗΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗΣ ΛΕΗΛΑΣΙΑΣ

Χορηγίες προς τα κόμματα και τις εξαρτημένες οργανώσεις τους:

Χορηγία προς τα κόμματα                                              6.860.451

Χορηγία προς τις κομματικές νεολαίες                           314.640

Χορηγία προσκείμενων αγροτικών οργανώσεων      464.300       7.639.391

Έκτακτη χορηγία προς τα κόμματα  (προεδρικές, βουλευτικές, ευρωεκλογές, τοπικές εκλογές)                                                                               8.000.000 

ΣΥΝΟΛΟ                                                                           15.639.391

Τι δηλώνουν τα πιο πάνω;

Τα κόμματα έχουν την απαίτηση όχι μόνο να τα συντηρεί η κυπριακή κοινωνία, αλλά και να πληρώνει τα έξοδα για την εκλογή τους στα διάφορα αξιώματα!!!

Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΚΤΗΤΗ

Τα κόμματα αφού μονοπωλούν την εξουσία, θεωρούν δικό τους το κρατικό ταμείο και μπορούν να το εκμεταλλεύονται προς ίδιον όφελος και να ελέγχουν τη νομοθετική λειτουργία για κάλυψη της διαφθοράς τους και της διαπλοκής τους και έχουν επιβληθεί ως δυνάστες –κατακτητές της κυπριακής κοινωνίας. Σε αυτά τα πλαίσια στοχάζονται με κάθε σοβαρότητα ότι τα κόμματα δικαιούνται το ένα τοις χιλίοις των κρατικών εσόδων ή  οι πολίτες είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν κομματόσημο προς όφελος των αφεντάδων τους!

ΤΟ ΨΕΥΤΟΔΙΛΗΜΜΑ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ

Γιατί έβαλαν χέρι στο κρατικό ταμείο;

Για να μην εξαρτώνται – λένε – από τους ιδιώτες.

Το αποτέλεσμα: τα παίρνουν και από το κράτος , τα παίρνουν και από τους ιδιώτες!!!

Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΘΕΣΗ

Δε δικαιολογείται καμία χορηγία προς τα κόμματα είτε από το κράτος είτε από ιδιώτες. Το συμφέρον της κοινωνίας είναι οι ομάδες των συμπολιτών μας που επιθυμούν να προχωρούν στη σύσταση κομμάτων να αυτοσυντηρούνται, ώστε κάθε στιγμή να επιβεβαιώνεται η βούλησή τους να υπάρχουν ως πολιτικές ενώσεις και να μην εξαρτώνται από τρίτους.

Είναι και προκλητική και λεηλατική η απαίτηση των κομμάτων να εκμεταλλεύονται τους πολίτες, γιατί οι ίδιοι θέλουν να έχουν κόμμα. Τέτοιες εκμεταλλευτικές συμπεριφορές δηλώνουν δεσποτισμό και  θεωρούν ότι οι πολίτες είμαστε κτήματα-δούλοι τους για να πληρώνουμε το κομματόσημο ως φόρο υποτελείας προς τους αφέντες, ως αποδεικτικό στοιχείο της υποταγής μας.

Η δυναστική συμπεριφορά και η κοινωνική αναλγησία των κομμάτων στις μέρες μας είναι και αποτέλεσμα της δικής μας ανοχής, του δικού μας φόβου να δράσουμε, της δικής μας δουλοφροσύνης.

  ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑ= ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ= ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ