Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ

Από το Μάρτιο του 2013 έχουν περάσει σχεδόν οκτώ μήνες. Στο διάστημα των οκτώ μηνών οι πολιτικοί και τα κόμματα με μια φωνή διατυμπάνιζαν μεγαλοφώνως και υποκριτικά αυτό που ήθελε να πει ο κάθε πολίτης: να τιμωρηθούν οι ένοχοι για την οικονομική καταστροφή.

Ποιοι ήταν οι ένοχοι;

Ήταν γνωστοί και είχαν όνομα: οι πολιτικοί, τα κόμματα και άλλα θεσμικά όργανα. Αυτούς εμπιστεύθηκε ο πολίτης και αυτοί με τις πράξεις ή παραλείψεις τους τον οδήγησαν στην οικονομική καταστροφή.

Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΕΝΟΧΗΣ

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ  σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ο φιλελεύθερος» στις 26/5/2013 δήλωσε:

«Υπάρχει και το δεύτερο κομμάτι που είναι οι κυπριακές ευθύνες οι οποίες χωρίζονται σε τέσσερις κατηγορίες:χρηματοπιστωτικό σύστημα-κατά καιρούς Κυβερνήσεις-Βουλές –λανθασμένα μέτρα ή πολιτικές».

Ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ Α. Νεοφύτου δήλωσε στις 8/8/2013 στην εφημερίδα «Ο φιλελεύθερος»:

«Δικαίως αποδίδεται ευθύνη σε πολιτικούς, συγκεκριμένους τραπεζίτες, επιχειρηματίες ανάπτυξης γης κ.ο.κ. για την κατάσταση της οικονομίας».

Σε συνέντευξή του στη εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος» στις 12/5/2013 ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ  Μ. Κάρογιαν λέει πολλά.Στην ερώτηση: «Θα λέγατε ένα meaculpa στην κοινή γνώμη για όσα έχουν γίνει και έχουν φέρει τα πάνω-κάτω στον τόπο μας;»,  η απάντηση ήταν η αναμενόμενη: «Το  mea culpa οφείλει να το πει όλο το πολιτικό σύστημα».

Αλλά και ο πρώην Γενικός Εισαγγελέας Π. Κληρίδης σε δηλώσεις του στο ΡΙΚ στις 26/6/2013 υποστήριξε: «Ευθύνονται τα Δ.Σ. των τραπεζών και οι εποπτικές αρχές, δηλαδή η διοίκηση της Κεντρικής Τραπέζας και οι Κυβερνήσεις έχουν την ευθύνη τους και η Βουλή. Όταν λέμε ότι έλειπε 1 δις κάθε χρόνο από τον προϋπολογισμό, ποιοι τον ψήφιζαν, δεν είναι η Βουλή; Κανείς δεν διερωτήθηκε πώς θα αναπληρωθεί το περσινό 1 δις που λείπει ώστε να πάμε στο επόμενο».

Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ

Οι ένοχοι ήταν γνωστοί σε όλους από την πρώτη στιγμή. Και οι ένοχοι πολιτικοί εγκληματίες επιδόθηκαν σε έναν ανταγωνισμό ανεύρεσης ενόχων με ένα και μονο σκοπό, να αυτοαθωωθούν. Στενοί συνεργάτες τους στην εξαπάτηση ήταν ΜΜΕ, διάφοροι ειδικοί φερέφωνά τους και άλλοι εξαρτημένοι τους.

Σε αυτά τα πλαίσια, σύστησαν πληθώρα ερευνητικών επιτροπών που συνεχίζουν απτόητες το έργο τους μέχρι σήμερα με δήθεν σκοπό την ανεύρεση των ενόχων. Οι ένοχοι ψάχνουν ανύπαρκτους ενόχους για να ξεγελάσουν την κοινωνία κερδίζοντας χρόνο, μέχρι νέα γεγονότα κα καλύψουν τα παλιά.

Σε αυτά τα πλαίσια επιδίδονταν οι ένοχοι σε εικονικές διαμάχες αποπροσανατολισμού της κοινωνίας με πρωταγωνιστές την κυβέρνηση, το ΑΚΕΛ και το ΔΗΣΥ. Σε αυτά τα πλαίσια ανέσυραν σκάνδαλα για να συσκοτίσουν. Σε αυτά τα πλαίσια κατηγορούσαν και αθώωναν στα ΜΜΕ μη πολιτικά πρόσωπα προκειμένου να στρέψουν την προσοχή της κοινωνίας οπουδήποτε αλλού, εκτός από τους πραγματικούς ενόχους.

Η ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΛΗΞΗΣ ΤΗΣ ΚΩΜΩΔΙΑΣ

Αυτή τη φαρσοκωμωδία που έστησαν οι αδίστακτοι πολιτικοί και τα κόμματα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έκρινε ότι ωρίμασαν οι συνθήκες –δηλαδή η προπαγάνδα ήταν αποτελεσματική – για να κηρύξει με επισημότητα τη λήξη της.

Σε συνέντευξή του στις 17/10/2013 (SIGMALIVE) διακήρυξε: «δεν νομίζω να ωφελεί η παρελθοντολογία ή η προσπάθεια να αποδίδονται ευθύνες»!!! Με μια μονοκονδυλιά παράγραψε το πολιτικό έγκλημα σε βάρος της κυπριακής κοινωνίας και αθώωσε όλους τα πολιτικούς. Η διαδικασία εξαπάτησης ολοκληρώθηκε και τοποθετήθηκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας ως αδιάψευστη απόδειξη της κατάντιας των πολιτικών και της αφέλειας της κυπριακής κοινωνίας.

ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ, ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΚΑΙ Η ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΦΥΛ ΑΚΗ.